Onderstaand verhaal gaat over het gebruik van het toekomstige Drone2Go-netwerk. Het verhaal gaat over een man die wordt vermist. Door het gebruik van een automatische drone wordt de man snel gevonden. Deze incidenten vragen met de huidige werkwijze nog veel van het personeel en materieel.
De telefoon gaat; het is de 112-lijn. Ik neem op zoals ik elk 112-telefoontje opneem: “Meldkamer politie, wat is de plaats van uw noodgeval?”. In de oude krakerige vrouwenstem hoor ik paniek aan de andere kant van de lijn. “We zijn op vakantie in Holten”, vertelt ze. “Mijn man is rond twee uur vertrokken om nog een rondje te fietsen over de Holterberg. Hij is nog steeds niet terug. Mijn man blijft nooit zo lang weg en heeft medicatie nodig die hij niet bij zich heeft”, vertelt de vrouw.
Direct sta ik aan. Hiervoor ben ik bij de meldkamer gaan werken. Hier zijn we goed in! Coördineren van alle inzet om deze man veilig en zo snel mogelijk terug in zijn vakantiehuisje te krijgen! Ik weet al wat er allemaal gaat komen. Allerlei scenario’s schieten door mijn gedachten! Is hij verdwaald? Is zijn fiets kapot? Zit hij wellicht aan de koffie en is hij de tijd vergeten? Of erger…
Heeft hij een hartstilstand gehad? Daar heeft hij immers al medicatie voor. Ook allerlei gevaren voegen zich daarbij in mijn gedachten: onderkoeling, geen medicatie, de vallende duisternis, bosgebied, zandpaden, heide, hoogteverschillen, kilometers en kilometers zoekgebied!
Ik klop snel de gegevens van mevrouw in het systeem. Ook voer ik het vakantiehuisje waar ze verblijven in als meldingslocatie. Dit alles zodat mijn collega ermee aan de slag kan. Dan vul ik de verdere gegevens van de vermiste man aan; zijn signalement, op welke fiets hij rijdt en uiteraard dat hij dringend medicatie nodig heeft. Zijn telefoon ligt nog op tafel dus er is geen mogelijkheid om die uit te peilen.
Snel overleg ik met mijn collega. Na dit overleg besluiten we dat mijn collega de reguliere meldingen blijft doen en ik deze vermissing ga coördineren. Ook bel ik de Officier van Dienst en vraag of hij naar de locatie wil rijden waar de man voor het laatst is gezien. In mijn hoofd bedenk ik wat er zoal nodig is voor zo’n groot zoekgebied en ik bekijk welke beschikbare eenheden er in de omgeving zijn. Ik weet al dat dit een spanningsveld gaat opleveren; er is weinig capaciteit beschikbaar. Ook de helikopter heeft een aanvliegtijd van minstens 30 minuten vanaf Schiphol.
Ik besluit direct op de knop te drukken van de automatische drone. Deze levert mij binnen enkele minuten camera- en warmtebeeld op, waarmee ik het gebied kan scannen en collega’s op de grond gericht warmtebronnen kan laten controleren.
In mijn rol als Officier van Dienst bel ik vanaf de plaats waar de oudere man voor het laatst is gezien. Er vindt telefonische afstemming plaats over logische wandelroutes, schuilhutten, perceelindeling en hoe het gebied te doorzoeken. Als ik om mij heen kijk, zie ik dat er van overzicht op de grond geen sprake is. De zon is inmiddels vrijwel verdwenen achter de horizon, schaduwen vallen en ik realiseer mij dat de oude man, liggend op de grond tussen heidestruiken of bosschages, voor ons ‘onzichtbaar’ kan zijn. Het Operationeel Centrum heeft met de verschillende eenheden geschoven en stelt zes eenheden beschikbaar. Ze komen vanuit de basisteams: Twente-West, Hof van Twente, Almelo en Raalte. Het toeval wil dat er één 4×4-voertuig bij is. Deze inzet voelt als opschaling, maar ik realiseer mij dat het voor een zoekactie in het natuurgebied van de Holterberg veel te weinig is.
Door de inzet van de drone krijg ik als Officier van Dienst een extra mogelijkheid om het werkproces te sturen. Het grote onoverzichtelijke en slecht begaanbare terrein, staat daarmee in een ander perspectief. Door de gerichte aansturing op warmtebronnen, opgenomen door de warmtebeeldcamera van de drone, kan snel een heel groot gebied worden gescand. De eenheden staan op strategische punten opgesteld om snel ter plaatse te gaan.
Al snel krijg ik dronebeelden binnen vanuit de meldkamer waarop duidelijk een warmtebron zichtbaar is. Na inzoomen zie ik dat er een fiets in een droge greppel ligt met een persoon ernaast. Ik regel dat de hulpdiensten snel ter plaatse zijn. Waarna de gewonde man door het ambulancepersoneel wordt behandeld en in de ambulance wordt gedragen. De lokale eenheid uit basisteam Twente-West handelt de actie verder af en de andere eenheden worden afgeschaald. De vermiste man is dankzij de drone snel gevonden, na een korte controle door het ambulancepersoneel mag meneer naar huis.
Deze user story toont aan dat met de inzet van een automatische drone, die wordt bediend vanuit de meldkamer, snel een overzicht is geschetst van de situatie ter plaatse. Waarna doelgericht en efficiënt het incident kan worden opgelost. Met de inzet van de drone wordt zo op een doelmatige manier een mensenleven gered. Door de drone in te zetten als hulpmiddel vindt daarnaast een besparing plaats in inzet van personeel en materieel.
Drone2Go is een innovatief samenwerkingstraject met andere first responders om de ontwikkeling van een automatische- en op afstand vliegende drone te stimuleren. Door hierin gezamenlijk op te trekken, wordt nóg meer meerwaarde gecreëerd en werken we toe naar een landelijk overheidsnetwerk van automatische drones.
Smart Patrol is het innovatieprogramma Water en Scheepvaart binnen Rijkswaterstaat.
© 2024 Smart Patrol, een onderdeel van VWM
