Onderstaand verhaal gaat over het gebruik van het toekomstige Drone2Go-netwerk. De NVWA gaat opzoek naar ilegale fuiken in het water. Een drone wordt gebruikt om de fuiken te vinden. Zo kan een tijdrovende inspectie in de toekomst, snel en efficiënt worden uitgevoerd.
Het is vroeg in de ochtend als inspecteur Rob en zijn collega Christina van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) zich voorbereiden op hun taak voor vandaag: het opsporen van illegale visfuiken. Visfuiken die de wateren van Nederland bevuilen en de biodiversiteit bedreigen.
Rob en Christina hebben zojuist een automatische drone de opdracht gegeven om een specifiek gebied van het Veluwemeer te controleren. De automatische drone met een camera, is zojuist opgestegen vanuit een dronebox aan de oever van het Veluwemeer. De drone vliegt zelfstandig over het meer en maakt continue foto’s van het wateroppervlak. Hiermee brengt de drone in slechts enkele minuten een enorm gebied in kaart. “Met deze technologie kunnen we in zeer korte tijd vinden wat vroeger uren of zelfs dagen duurde”, zegt Christina, terwijl zij de drone nakijkt boven het meer.
“De drone vliegt automatisch zijn vooraf ontvangen route over het meer. Een slim algoritme checkt realtime alle genomen foto’s op illegale fuiken”, vertelt Christina.
Een scherpe ping weerkaatst door het bureau van inspecteur Rob. Hij richt zijn blik op het scherm van de laptop, waar een nieuwe melding verschijnt. “Mogelijke illegale fuik gedetecteerd,” leest hij hardop voor. Naast hem schuift inspecteur Christina haar stoel naar voren. Samen kijken ze naar de foto op het scherm. Ze zien onder het wateroppervlak een vage, donkere schaduw. Het is geen natuurlijke vorm; het is een strakke rechthoek, met lijnen die veel te perfect zijn voor het onderwater leven.
Rob en Christina wisselen een blik. Er zijn geen woorden nodig. Hun jarenlange samenwerking heeft een woordeloze communicatie opgebouwd. Christina trekt haar wenkbrauw op. Rob knikt. “Volgens mij hebben we beet,” zegt Christina, haar stem gevuld met gezonde spanning.
De ochtend begon zoals zovelen, op het rustige kantoor in Elburg. Maar door de ontvangen melding, lijkt de ochtend te veranderen. “Het is tijd om die kant op te gaan” zegt Rob. Christina pakt de benodigde spullen en loopt alvast richting de auto. Het duurt niet lang voordat ze in de auto zitten en naar het Veluwemeer rijden.
Bij de steiger wacht hun boot. Rob start de motor terwijl Christina haar handschoenen controleert. “Heb jij voor mij de coördinaten van de locatie?”, vraagt Rob?. “Zeker”, antwoordt Christina. Terwijl Christina de gegevens opleest, voert Rob ze in op zijn navigatiesysteem. “Het is tijd om te vertrekken, maak jij de touwen maar los?”, roept Rob naar Christina.
Een Zwaan schrikt van de boot die in beweging komt en vliegt weg. Het Veluwemeer glinstert kalm in het zonlicht, terwijl de boot steeds dichter bij de ingevoerde GPS-coördinaten komt.
“Het moet hier zo zijn”, zegt Christina tegen Rob, terwijl ze meekijkt op zijn scherm. Christina richt haar aandacht op het wateroppervlak. Ze tuurt naar de golven en merkt al snel iets ongewoons op. “Daar,” zegt ze, haar stem nauwelijks hoorbaar. Water dat net wat anders beweegt, verraadt de aanwezigheid van iets onnatuurlijks.
“Geef mij die grijphaak”, zegt Christina kortaf tegen Rob. Beheerst laat ze de haak in het water zakken. Rob kijkt toe terwijl Christina met geconcentreerde kracht de haak naar zich toe trekt. Het water spat op wanneer een stuk van de fuik bovenkomt. Christina trekt hem aan boord, een zwaar en nat bewijs van hun vermoeden. Een korte blik is genoeg: “dit is zonder twijfel een illegale visfuik”. Maar het blijft niet bij één fuik. Terwijl Christina nogmaals de grijphaak door het water haalt, komen er nog twee fuiken boven water.
Rob kijkt naar hun vondst en knikt goedkeurend. “Ze dachten zeker dat niemand dit zou vinden,” zegt hij. Op het gezicht van Christina verschijnt een kleine glimlach, met haar handschoenen nog nat van het werk. “Maar wij wel,” antwoordt ze.
Met de uit het water gehaalde visfuiken uit het water, keren Rob en Christina terug naar de steiger. Het meer lijkt weer een stukje rustiger. Maar voor Rob en Christina is de klus nog niet geklaard. Dit is slechts één plek. Wie weet wat er elders nog ligt te wachten op de beide inspecteurs..
“Zonder de drone hadden we deze visfuiken nooit zo snel kunnen vinden”, mompelt Rob, terwijl ze terugrijden naar het kantoor. Christina knikt instemmend. “Voorheen voeren we tot laat in de middag in de hoop visfuiken te vinden,” zegt ze. “We draaiden de motor op volle kracht, speurden het water af. En dan, als je geluk had, vond je er eentje”.
Rob knikt instemmend en concludeert: “De automatische drone maakt ons werk niet alleen sneller en efficiënter, maar ook effectiever in de strijd tegen illegale visserij. “Met de automatische drone kunnen we echt het verschil maken,” zegt Christina. “Illegale visvangst is een groot probleem. We moeten dit soort situaties blijven controleren, niet alleen om de visstand te beschermen, maar ook om het kwetsbare ecosysteem van het meer te behouden.
Dit verhaal laat zien dat automatische drones in de toekomst effectief ingezet kunnen worden. Met behulp van data worden controles effectiever en veiliger, waardoor we kwetsbare ecosystemen beter kunnen beschermen. Naast het opsporen van illegale fuiken, kan de technologie bijvoorbeeld ook worden ingezet om een verontreinigingen te detecteren.
Drone2Go is een innovatief samenwerkingstraject met andere first responders om de ontwikkeling van een automatische- en op afstand vliegende drone te stimuleren. Door hierin gezamenlijk op te trekken, wordt nóg meer meerwaarde gecreëerd en werken we toe naar een landelijk overheidsnetwerk van automatische drones.
Smart Patrol is het innovatieprogramma Water en Scheepvaart binnen Rijkswaterstaat.
© 2024 Smart Patrol, een onderdeel van VWM
