Zeegraskarteringen, die onderdeel zijn van het MWTL programma, worden door RWS reeds sinds begin jaren ‘90 uitgevoerd middels veldmetingen. Met behulp van zeegraskarteringen wordt de verspreiding van zeegras(velden) langs de Nederlandse kust in kaart gebracht. Deze terrestrische inwinning is arbeidsintensief en heeft een relatief langdurend verstorend effect op de omgeving waarin het zeegras voorkomt. Voor de periode 2020-2025 is Bureau Waardenburg (samen met Eurofins) door RWS gecontracteerd voor de reguliere inwinning van zeegras, aan de hand van veldinventarisaties, binnen het gehele beheerareaal van RWS. In het voorjaar van 2020 heeft RWS binnen dit contract ruimte geboden om een innovatie methode aan te bieden, die zo min mogelijk afhankelijk is van terrestrische inwinning. Voor het ontwikkelen van deze innovatieve methode heeft Bureau Waardenburg samengewerkt met Wageningen Environmental Research (WENR).
Doel
Het doel van deze innovatieve methode is om de reguliere inwinning van zeegrassen te ondersteunen of te vervangen waarbij de kosten voor de kartering omlaag kunnen en verstoring in de karteergebieden wordt beperkt. Met deze doorontwikkeling van bestaande dienstverlening draagt deze innovatieve methode bij aan de IGA transitie. Binnen het onderzoek naar het ontwikkelen van een innovatie methode is bekeken in hoeverre het mogelijk is om op basis van verschillende typen dronebeelden nauwkeurig onderscheid te kunnen maken tussen klein zeegras, groot zeegras, snavelruppia en andere typen bedekking zoals wieren en kale grond. Op basis van deze classificaties zijn bedekkingen van zeegrassen bepaald en vergeleken met de gegevens uit de reguliere methode.
Bevindingen
Uit de pilot blijkt dat zeegrasvelden met relatief hoge zeegrasbedekkingen van klein zeegras redelijk betrouwbaar kunnen worden gekarteerd op basis van dronebeelden. Bij lage bedekkingen is de betrouwbaarheid een stuk lager. Met hoge resolutie beelden zijn de afzonderlijke pollen van groot zeegras duidelijk zichtbaar en daarmee nauwkeurig uit te karteren. De benodigde inspanning voor het verkrijgen van een totaalbeeld met hoge resolutie is nu echter nog groter dan het toepassen van de terrestrische metingen. De complete rapportage met bevindingen van de innovatieve methode is te vinden op: https://puc.overheid.nl/doc/PUC_629146_31
Aanvragen vergunning N2000
Geen van de pilotgebieden viel binnen een CTR gebied; alleen Krabbendijke lag relatief dicht bij CTR Woensdrecht (maar viel er wel in zijn geheel buiten).
Allereerst is bij de Provincie Zeeland navraag gedaan over vliegen met drones binnen het Natura2000-gebied Oosterschelde. Daaruit kwam het volgende naar voren:
– Het gebruik / verbod om drones in Natura 2000-gebieden te gebruiken is geregeld in de beheerplannen en/of de Toegangsbeperkingsbesluiten van de minister LNV.
– Het beheerplan voor de Oosterschelde is opgesteld door RWS zelf; hierin is opgenomen dat monitoringswerkzaamheden (ook wanneer daar een drone bij wordt ingezet) zoals zeegras en schorrenkarteringen (MWTL/VEGWAD) zonder vergunning Wet Natuurbescherming kunnen worden uitgevoerd. Dit geldt evenzeer ook voor de Westerschelde.
Vervolgens is vergunning aangevraagd (en verkregen) bij de dijkbeheerders (resp. Waterschap Scheldestromen voor locatie Krabbendijke en RWS Zee en Delta voor locatie Oude Tonge).
Jeroen Bergwerff (RWS-CIV)
Col Offermans (RWS-CIV)
